گریه مال مرد نیست ؟! ؟! ؟! ؟!

ماه من شنیده ام ، از زبان این و آن ، مرد مال گریه نیست ، گریه مال مرد نیست !!!!! 

هی سوال می کنید ، روی گونه ها ی تو ، اشکها برای چیست ؟ ، گریه مال مرد نیست !!!!! 

مرد عشقِ بی درنگ، مرد شکلِ پاره سنگ ، منظری بدون شرح ، بیشه ای پراز پلنگ 

زن ولی همیشه اشک، معبدِ ملایمت ، زن چقدر عاطفی است ، گریه مال مرد نیست!!!!! 

گرچه رنجمان به راه ، گرچه زخممان عمیق ، دستهایمان تهی است چندبار گفتمت 

چندبار گفتمت، در حضور دیگران ، هی نمی شود گریست ، گریه مال مرد نیست !!!!! 

ای تب گریستن ، ای حریر بی کران ، اتفاق ناگهان ، انفجار بی امان 

ابر گریه را بگیر ، آه جان ِ من بمیر ، اشک اشکِ من بایست ، گریه مال مرد نیست!!!!! 

من که مرد نیستم ، گور سرد نیستم ، حسرت نهفته ی پشت درد نیستم 

باتوام به من بگو، می شود چگونه ماند ، می شود چگونه زیست ، گریه مال مرد نیست؟ 

مرد بغض کرد و نه، مرد گریه نکرد ، مرد مرد مرد مرد خسته بود از این سکوت 

هق هقی که می رسد،جزتو هیچ کس که نیست،این صداصدای کیست؟گریه مال مرد نیست!!!! 

مرد گریه می کند ، هی گناه می کند، نیش خند می زند ، اشتباه می کند 

زیرچتر مشکی اش، می زند به خود نهیب، گریه ازتومنتفی است ، گریه مال مرد نیست !!!!! 

ابرها گریستند ، چونکه مرد نیستند ، مثل رود زیستند ، چونکه مرد نیستند 

مرد سطر اخر شعر را چنین نوشت، همچنان که می گریست ، گریه مال مرد نیست ؟؟؟؟

---

شعر از آقای  سید محمد علی رضازاده

 و با تشکر از  آقای میثم محمدنژاد که این شعر را فرستادند.

---